Wiele ludzi z rdzennych społeczności na całym świecie prowadzi bardzo satysfakcjonujące życie, mimo że mają bardzo mało pieniędzy. Jak ustalono na Universitat Autònoma de Barcelona, wiele społeczeństw o bardzo niskich dochodach pieniężnych ma wyjątkowo wysoki poziom zadowolenia z życia, porównywalny do społeczeństw państw zamożnych.
Dlaczego mamy marzenia senne? Sen to produkt neurofizjologii naszego mózgu, który jest złożonym doświadczeniem i może przybierać wiele odcieni emocjonalnych oraz w różnym stopniu symulować rzeczywistość. Teraz postanowiono porównać marzenia senne dwóch społeczności zbieraczy w Tanzanii i Demokratycznej Republice Konga ze snami osób mieszkających w Europie i Ameryce Północnej. Okazało się, że dwie pierwsze grupy miały bardziej groźne, ale także bardziej oczyszczające i społecznie zorientowane sny niż ludzie Zachodu.
Poczucie celu w życiu - niezależnie od tego, czy jest to szlachetne dążenie dobra innych, czy zwykłe hobby o osobistym znaczeniu - może być silną ochronę przed samotnością.
Osoby o niskiej samoocenie mogą czuć się bezbronne w swoim związku, w tym nie mieć pewności co do wsparcia i miłości partnera. W serii badań holenderscy psychologowie społeczni pokazali, że ludzie o niskiej samoocenie żałują poświęceń dla związku, ponieważ nie czują się doceniani lub wspierani przez współmałżonka.
Wsparcie społeczne uzyskiwane za pośrednictwem mediów społecznościowych nie poprawia zdrowia psychicznego osób intensywnie korzystających z takich mediów.
Najlepiej mieć dziesięcioro przyjaciół - wówczas czujemy się najszczęśliwsi, mówią brytyjscy badacze.
Media społecznościowe (Facebook, Twitter, etc.) stały się częścią naszego życia do tego stopnia, że omawiamy w nich nawet najbardziej osobiste sprawy. Okazuje się, że dyskutujemy w nich m. in. o śmierci i okazujemy swoją żałobę.
Warto się przytulać. Nie tylko od święta. Im częściej, tym lepiej, bo pomaga w pokonaniu stresu i zwalczaniu infekcji.
Zgromadzone dane wskazują, że terapia poznawczo-behawioralna (cognitive behavioural therapy, CBT) jest pomocna u osób w podeszłym wieku, które zmagają się z ciężką lub umiarkowaną depresją, dystymią i innymi podobnymi zaburzeniami. Stanowi kolejną na liście metod radzenia obie z wymienionymi dolegliwościami.