Objawy zespołu jelita drażliwego (IBS) osłabły w takim samym stopniu u pacjentów spożywających mniej cukru i skrobi, jak u osób stosujących bardziej restrykcyjną dietę FODMAP, zalecaną obecnie w leczeniu IBS.
Najlepsze efekty utraty na wadze osiągnęli ci, którzy spożywali większe ilości białka i błonnika. Personalizacja i elastyczność również były kluczowe w tworzeniu planów, których osoby odchudzające się mogły przestrzegać w dłuższej perspektywie.
Aż połowa starszych pacjentów przyjmowanych do szpitali i innych placówek opieki zdrowotnej jest niedożywiona. Ma to poważne konsekwencje dla danej osoby w postaci niepotrzebnego cierpienia, gorszej jakości życia i wyższego ryzyka przedwczesnej śmierci. Dostarczanie odpowiedniej ilości i jakości składników odżywczych może złagodzić te problemy.
W przypadku osób ze stanem przedcukrzycowym najlepszą ochroną przed rozwojem cukrzycy jest zmniejszenie wagi i równoczesna regulacja poziomu cukru we krwi.
Odpowiednia strategia dietetyczna może znacząco poprawić stan zdrowia i pomóc kontrolować wagę. Osoby stosujące post przerywany i równomiernie rozłożone spożycie białka w ciągu dnia, miały lepsze zdrowie jelit, więcej straciły na wadze i ich organizmy lepiej reagowały metabolicznie niż w przypadku pozostałych. Korzyści były znacznie większe niż te uzyskane przy zwykłym ograniczeniu kalorii.
Skrobia oporna to niestrawne białko, które fermentuje w jelicie grubym i - jak pokazano w badaniach na zwierzętach - jej spożycie ma pozytywny wpływ na metabolizm.
Osoby, które wykorzystują siłę woli, aby pokonać pokusy i osiągnąć swoje cele, są postrzegane jako bardziej godne zaufania niż ci, którzy stosują strategie wymagające zewnętrznych zachęt lub „środków odstraszających", takich jak słoiki na pieniądze za przekleństwa lub aplikacje blokujące dostęp do Internetu.
Niezamierzona utrata masy ciała wiąże się ze wzrostem ryzyka diagnozy raka w kolejnym roku.
Niewyjaśniona szybka utrata masy ciała u osób starszych może być oznaką choroby i wiązać się z nasilonym ryzykiem upadków i złamań, a także gorszym długoterminowym rokowaniem co do zdrowia.
Niskowęglowodanowe diety składające się głównie z białek i tłuszczów pochodzenia roślinnego oraz zdrowych węglowodanów, takich jak produkty pełnoziarniste, przekładają się na wolniejszy długoterminowy przyrost masy ciała w porównaniu z niskowęglowodanowym jadłospisem składającym się głównie z białek i tłuszczów zwierzęcych oraz niezdrowych węglowodanów.
Coraz więcej osób decyduje się na stosowanie diety o niskiej zawartości glutenu, mimo że nie mają nietolerancji tego składnika. Trend wywołał debatę na temat tego, czy odżywianie się tego rodzaju jest dobre dla ludzi bez alergii. Teraz przyjrzeli się sprawie między innymi naukowcy z Uniwersytetu w Kopenhadze.
Cukrzyca to postępująca choroba, która wpływa na zdolność kontrolowania poziomu cukru we krwi. U wielu pacjentów nasila się wraz z czasem i ilość cukru we krwi staje się trudniejsza do regulowania. Agoniści receptora glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1), np. semaglutyd, zapewniają pacjentom większą kontrolę nad obniżaniem glukozy.
Po utracie na wadze poziom hormonu greliny na czczo wzrasta i może pomóc w redukcji tkanki tłuszczowej brzucha oraz poprawie wrażliwości organizmu na insulinę.
Stare powiedzenie mówi, że kto jest na diecie, powinien jeść „śniadanie jak król, obiad jak książę i kolację jak nędzarz". Wynika ono z przekonania, że przyjmowanie większości kalorii rano pomaga zmniejszyć wagę poprzez bardziej efektywne spalanie kalorii. Okazuje się, jednak, że to, czy dana osoba zjada swój największy posiłek wcześnie czy późno, nie wpływa na sposób metabolizowania kalorii. Jednakże osoby, które spożywały najbardziej obfite danie rano, deklarowały, że później czują się mniej głodne, a to może sprzyjać skuteczniejszej utracie na wadze.