Chociaż dystans społeczny ma kluczowe znaczenie dla powstrzymania rozprzestrzeniania się COVID-19, izolacja i towarzysząca jej samotność mogą być bardzo szkodliwe dla osób starszych. Nowe badanie przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Bar-Ilan i Uniwersytetu w Hajfie powiązało samotność towarzyszącą kwarantannie wywoływanej COVID-19 z silniejszymi objawami lęku, depresji i traumy u osób starszych.
Nowe badanie, że kiedy ludzie starsi idą spać samotni, smutni lub przytłoczeni, następnego ranka mają podwyższony poziom kortyzolu, hormonu stresu.
Seniorzy inaczej, bardziej pozytywnie niż młodzi, reagują na smutek, czy samotność. Są też bardziej spokojni.
W przypadku osób starszych samotność jest głównym czynnikiem ryzyka problemów zdrowotnych, takich jak choroba sercowo-naczyniowa i choroba Alzheimera. W osłabieniu poczucia odizolowania pomaga medytacja, mówią eksperci z Carnegie Mellon University.
Geny pomagają dożyć setki, ale za długowieczność odpowiadają także inne czynniki, w tym środowisko, w którym się mieszka.
Współmałżonkowie powinni być zdowoleni z decyzji o wspólnym życiu, eksperci potwierdzają bowiem, że długotrwałe relacje są dobre dla zdrowia psychicznego i fizycznego. A im dłużej małżeństwo trwa, ty więcej korzyści zyskują ludzie tworzący parę.
Małżeństwo i to, że dzięki niemu można liczyć na nieustanne towarzystwo innej osoby, może być kluczem do dłuższego życia. Według badań brak stałego partnera lub małżonka w wieku średnim wiąże się z wyższym ryzykiem przedwczesnej śmierci w tym okresie, mówią badacze z Duke University Medical Center w USA.
Badania sugerują, że ludzie różnych pokoleń są podobnie samotni, ale z różnych powodów.
Poczucie skrajnego osamotnienia może zwiększyć ryzyko przedwczesnej śmierci osoby starszej o 14 procent, ostrzega psycholog John Cacioppo z Uniwersytetu w Chicago.
Czy starsi ludzie są dziś bardziej samotni niż seniorzy z poprzednich pokoleń? Być może jest ich obecnie więcej, więc problem izolacji stał się powszechniejszy.
Samotość skutkuje zmianami w układzie odpornościowym, które z kolei są powiązane ze zwiększonym ryzykiem chorób serca, infekcji wirusowych i raka.
Ludzie z ciężkimi chorobami psychicznymi żyją znacznie krócej niż pozostali. Brytyjskie badania pokazują, że zmiany w trzech konkretnych obszarach mogą pomóc zmienić ten stan rzeczy.
Konieczność izolacji w zwiazku z epidemią COVID-19 jest coraz powszechniejsza. Pozostawanie w „czterech ścianach" w samotności lub towarzystwie niewielkiej grupki tych samych osób, ma wpływ na nasz stan emocjonalny. Co robić, by zmniejszyć lęk i stres związany z przedłużającym się stanem ograniczonej mobilności i brakiem bezpośrednich kontaktów z szerszą grupą ludzi?
W związku z pandemią koronawirusa Polskie Towarzystwo Psychiatryczne i Konsultant Krajowy w dziedzinie psychiatrii apelują o solidarność, troskę i wsparcie, a także… rozsądek. Zwracają też szczególną uwagę na starszych, osamotnionych ludzi.
Seniorzy często narzekają na samotność, szczególnie w sytuacji, gdy się rozwiedli lub ich współmałżonek zmarł. Z nowych badań wynika, że opieka nad wnukami może być dobrym sposobem na złagodzenie poczucia odizolowania i poprawę stanu emocjonalnego.