Osoby starsze oraz niepełnosprawne wciąż mają kłopot z brakiem dostępności przestrzeni publicznej – twierdzi Najwyższa Izba Kontroli. Nie mogą swobodnie korzystać z muzeów, bibliotek, czy ośrodków kultury. Problemem jest wdrażanie rozwiązań spełniających te potrzeby. Obowiązujące przepisy są bowiem często nieprecyzyjne lub wręcz dopuszczają rozwiązania niezgodne z zasadą dostępności. W konsekwencji obiekty zaprojektowane i wybudowane zgodne z prawem nie zawsze są dostępne dla osób starszych lub niepełnosprawnych.
W ciągu ostatnich pięciu lat zaszły wyraźne zmiany w postrzeganiu grup zagrożonych wykluczeniem społecznym, napotykających największe trudności i ograniczenia w społeczeństwie – wynika z badania zrealizowanego przez CBOS. O ile pięć lat temu do czynników w największym stopniu zagrażających wykluczeniu społecznemu najczęściej zaliczano biedę, bezrobocie i bezdomność, o tyle obecnie najczęściej wymieniana jest niepełnosprawność, natomiast w drugiej kolejności bieda, a w trzeciej starszy wiek i bezdomność.
Do najczęściej występujących problemów osób niepełnosprawnych Polacy zaliczają trudności finansowe oraz niewystarczający dostęp do opieki zdrowotnej i rehabilitacji, a do problemów rodzin osób niepełnosprawnych, poza kwestiami finansowymi, trudności w pogodzeniu pracy zarobkowej z opieką nad niepełnosprawnym członkiem rodziny – wynika z badanie przeprowadzonego przez CBOS. Większość ankietowanych uważa, że wsparcie, jakie obecnie otrzymują od państwa osoby niepełnosprawne jest niewystarczające.
Najwyższa Izba Kontroli sprawdzi, w jakim stopniu przestrzeń publiczna dostępna jest dla osób potrzebujących szczególnej pomocy. To dla Izby jeden ze strategicznych tematów. Przygotowania do kontroli wsparli liczni eksperci z rządu, parlamentu oraz organizacji społecznych.
Tylko dwie witryny internetowe pasażerskich przewoźników kolejowych uzyskały ocenę bardzo dobrą w audycie dostępności serwisów internetowych dla osób z niepełnosprawnością, przeprowadzonym na zlecenie Urzędu Transportu Kolejowego. Ponad 70% witryn objętych badaniem eksperci Fundacji Widzialni przyznali ocenę niedostateczną.
Wiele kobiet rezygnuje z życia zawodowego gdyż musi podjąć się opieki nad swoim niepełnosprawnym dzieckiem lub rodzicem. W tym czasie otrzymują zwykle świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy. Niestety po śmierci swojego podpieczonego niejednokrotnie znajdują się w trudnej sytuacji życiowej – bez uprawnień do jakichkolwiek świadczeń. Dramatyczną sytuację takich osób potęguje niemożność znalezienia pracy z powodu braku jakiegokolwiek doświadczenia zawodowego lub długiej przerwy w życiu zawodowym.
Komunikacja miejska wciąż nie jest jeszcze w pełni dostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych – twierdzi Najwyższa Izba Kontroli. We wszystkich skontrolowanych miastach osoby niepełnosprawne napotykały na poważne bariery w dostępie do publicznego transportu zbiorowego. Najpowszechniejszym problemem pozostaje wciąż zbyt mała w stosunku do potrzeb liczba kursów pojazdów niskopodłogowych. W ocenie NIK większość trudności z dostępem niepełnosprawnych do komunikacji miejskiej wynika z nierzetelnej analizy potrzeb przewozowych mieszkańców.
Wizyta w urzędzie zwykle nie kojarzy nam się dobrze, nie lubimy do nich chodzić szczególnie jeśli nasze dotychczasowe doświadczenia były nienajlepsze i wizyta w urzędzie kojarzy się nam z kolejką i trudnościami. Osoby niedosłyszące odczuwają dodatkowy dyskomfort spowodowany obawą przed możliwym niezrozumieniem wypowiedzi urzędnika, który może mówić zbyt cicho lub zbyt szybko czyli w sposób niedostosowany do potrzeb osób niedosłyszących.
Po śmierci osoby niepełnosprawnej/zależnej jej opiekun, który utraci prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna, będzie mógł ubiegać się o zasiłek dla bezrobotnych oraz świadczenie przedemerytalne. rząd przyjął przyjął projekt nowelizacji ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz ustawy o świadczeniach przedemerytalnych. Rozwiązanie to ma obowiązywać od 1 stycznia 2017 r.
Łazienka przystosowana do potrzeb osób starszych i niepełnosprawnych powinna gwarantować im swobodne poruszanie się oraz możliwość samodzielnego korzystania z pomieszczenia. Na rynku istnieje coraz więcej rozwiązań sanitarnych dostosowanych do potrzeb osób z ograniczeniami ruchowymi. Radzimy, jakie urządzić łazienkę bez barier.
Polskie urzędy nie traktują osób głuchoniemych z należytą powagą, a zaniedbania tłumaczą niskim odsetkiem głuchoniemych petentów – ustaliła Najwyższa Izba Kontroli. Urzędy nie dostrzegają, że głuchoniemi nie przychodzą, bo poziom dostępności instytucji użyteczności publicznej dla niepełnosprawnych jest wciąż niewystarczający. Jedną z przyczyn tego stanu rzeczy, była nieznajomość występujących u osób głuchoniemych ograniczeń w komunikowaniu się z otoczeniem.
Od początku roku obowiązują znowelizowane przepisy wspierające zatrudnianie osób niepełnosprawnych. Dzięki nim pracodawcy mogą liczyć na wyższe dofinansowanie przy zatrudnianiu niepełnosprawnych.
Sejm wczoraj, w ostatnim dniu 65. posiedzenia, zmienił ustawę o świadczeniach rodzinnych. Nowe przepisy podnoszą wysokość świadczenia pielęgnacyjnego dla rodziców lub opiekunów, którzy nie podejmują zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej bądź z rezygnują z tych zajęć, aby opiekować się stale swoimi niepełnosprawnymi dziećmi. Dotyczy to opiekunów osób, u których niepełnosprawność wystąpiła do 18. roku życia lub w przypadku uczących się albo studiujących do 25. roku życia. Sejm przyjął też ustawę przywracającą wsparcie finansowe dla opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych.
Rząd przyjął projekt ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów osobom, które utraciły świadczenie pielęgnacyjne po 30 czerwca 2013 r. Projekt zakłada wypłatę zarówno bieżących, jak i zaległych środków tym opiekunom, którzy do 30 czerwca spełniali warunki do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego, określone w ustawie o świadczeniach rodzinnych w brzmieniu z 31 grudnia 2012 r. Wysokość nie ulega zmianie i wyniesie 520 zł miesięcznie.
Ruszyła ogólnopolska kampania „Gmina Przyjazna Internautom”, w ramach której wybrane gminy zostaną poddane „wirtualnym metamorfozom”. Co to oznacza w praktyce? Błyskawiczne odpowiedzi na maile, aktualizacje gminnych stron internetowych, dostosowanie ich do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz szkolenia z obsługi komputera dla seniorów. Honorowy patronat nad akcją objęło Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji.