Sztuka może pozytywnie wpływać na nasz nastrój. Czy działa to jednak również wtedy, gdy oglądamy obrazy na ekranie? Międzynarodowy zespół badawczy postanowił to sprawdzić.
Ludzi na całym świecie pociąga tworzenie i odbieranie sztuki, a emocje są zwykle głównym tematem nie tylko w dziełach wizualnych, a też w muzyce i sztukach performatywnych. Mimo to, mechanizmy leżące u podstaw odczuć, jakie wywołuje sztuka, ciągle są słabo opisane.
Piękno, od tak dawna analizowane przez filozofów, a ostatnio przez naukowców, jest prostsze, niż mogłoby się wydawać, mówią psychologowie z New York University. Eksperci proponują nowe spojrzenie na wartość estetyki.
Czy doświadczenie piękna wymaga analiz? Czy zmysłowe przyjemności, takie jak jedzenie czy seks, mogą być piękne? Pytania tego rodzaju od dawna zajmują filozofów, a Immanuel Kant wysunął słynne twierdzenie, że piękno wymaga określonego myślenia, w przeciwieństwie do zmysłowej przyjemności, która - jak powiedział - nigdy nie może być uznana za piękną.
Media obiega od kilku dni projekt nowelizacj ustaw o pieczy zastępczej i o pomocy społecznej, której konsekwencją będzie to, że placówki dla dzieci nie będą mogły być lokalizowane w pobliżu domów pomocy społecznej. Z wielu miejsc słychać oburzenie, jednakże uzasadnienie projektu nowelizacji (bo o nie chodzi a nie o sama ustawę) doskonale wpisuje się w filozofię świata dla młodych pięknych i bogatych...
W wieku 84 lat zmarł profesor Umberto Eco - włoski pisarz, mediewista, filozof, semiolog i publicysta. Szerokiemu gronu czytelników znany był jako autor powieści "Imię róży".
Biorąc do ręki powieść mamy szansę „zatopić się” w nieswojej egzystencji: przeżyć nowe przygody, zakochać się, zwiedzić obce krainy, doświadczyć nieznanych dotychczas emocji. Szanując tę niepowtarzalną funkcję literatury Umberto Eco cyzeluje swe dzieła czyniąc czytelników swymi prawdziwymi fanami. Jest jednym z najpoczytniejszych autorów europejskich, twórcą bestsellera „Imię Róży”. Znany jest jednak nie tylko ze swoich poruszających wyobraźnię i dopracowanych w najdrobniejszych szczegółach książek, ale także jako współtwórca semiotyki – ogólnej teorii znaków.