Jeśli jesteś diabetykiem, musisz przestrzegać określonej diety, oto kilka wskazówek, które pozwolą lepiej zarządzać chorobą.
Anemia, inaczej niedokrwistość, to stan organizmu, w którym poziom hemoglobiny i erytrocytów jest niższy niż określa to norma i towarzyszą temu określone symptomy. Istnieje około stu różnych typów anemii.
Rozpoznaniu cukrzycy towarzyszą najczęściej przerażenie, smutek, niepewność, niekiedy niedowierzanie. Choroba przewlekła, zastrzyki, dieta cukrzycowa - kołaczą nam w głowie strzępki informacji. Czy diagnoza to wyrok, czy tylko punkt zwrotny naszego życia?
Około połowa Polek i Polaków nie poddaje się regularnie badaniom profilaktycznym, wynika z badania opinii przeprowadzonego w ramach programu „Teva – 360 stopni dla zdrowia”. Głównym powodem jest przekonanie respondentów o swojej dobrej kondycji zdrowotnej.
Polska niechlubnie przoduje w statystykach śmiertelności w Europie. Coraz większa liczba osób w naszym kraju cierpi na schorzenia układu krążenia, nowotwory, cukrzycę czy osteoporozę, należące do grupy tzw. chorób cywilizacyjnych. Choroby cywilizacyjne to schorzenia związane z negatywnymi skutkami życia w warunkach wysoko rozwiniętej cywilizacji. Zaliczamy do nich: nadciśnienie tętnicze, chorobę niedokrwienną serca, udar mózgu, nowotwory, cukrzycę, osteoporozę, POChP (Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc) oraz choroby alergiczne.
Niedokrwistość czyli anemia diagnozowana jest w przypadku stwierdzenia niższych niż wskazuje norma wartości hemoglobiny i erytrocytów oraz objawów, jakie im towarzyszą. Wyróżnia się niemal 100 odmiennych typów niedokrwistości. W związku ze zróżnicowanymi przyczynami wystąpienia choroby, dzieli się ją jednak na trzy główne grupy: niedokrwistość pokrwotoczna (spowodowana utratą krwi), niedokrwistość wynikająca ze zmniejszonego wytwarzania krwinek czerwonych i zaburzeń wytwarzania hemoglobiny, niedokrwistość spowodowana skróconym czasem życia czerwonych krwinek.
Amarantus, czyli szarłat należy do najstarszych roślin uprawnych świata. Jego niezwykłe walory odżywcze doceniali już Inkowie i Majowie. Dzisiaj, uprawiany już nie tylko w krajach Ameryki Południowej, wzbudził zainteresowanie europejskich specjalistów od żywienia, nazywających amarantus zbożem XXI wieku. To w nim upatruje się ogromne możliwości w zaspokojeniu potrzeb żywnościowych.
Jednym z głównych elementów leczenia chorego na cukrzycę jest, obok właściwego wysiłku fizycznego i regularnego przyjmowania tabletek, bądź insuliny, odpowiednia dieta.
Utrzymanie prawidłowej masy ciała jest szczególnie ważne w przypadku kobiet w wieku menopauzalnym. Związane z okresem klimakterium zmiany hormonalne sprzyjają przybieraniu na wadze, dlatego dobrze jest zastanowić się nad tym, co i w jakich ilościach wtedy spożywamy. Zachowanie prawidłowej masy ciała ma olbrzymie znaczenie nie tylko dla dobrego samopoczucia i ogólnej kondycji fizycznej, ale także przyczynia się do ograniczenia ryzyka wystąpienia wielu poważnych chorób.
W czasie menopauzy szczególnie ważne jest dbanie o odpowiednią dietę. Należy tak komponować posiłki, by dostarczały w odpowiednich ilościach wszystkich składników odżywczych a jednocześnie nie powodowały łatwego w tym okresie przybierania na wadze.
Prognozy na 2030 rok są przerażające - 360 milionów osób będzie chorować na cukrzycę. Statystyki podają, że ponad połowa pacjentów jest nieświadoma istnienia choroby. W Polsce z powodu tej choroby cierpią prawie 1,5 miliony ludzi. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia w 1995 roku chorowało na cukrzycę około 135 milionów.
Chociaż zalecana jest cukrzykom, każdy może odczuć korzyści płynące z jej stosowania - stanowi ona podstawę pełnowartościowego i zdrowego żywienia. Opiera się na stosowaniu w kuchni dużej ilości owoców, warzyw i żywności pełnoziarnistej a także minimalnych ilości cukrów i tłuszczów. W diecie przyjaznej cukrzykom większość kalorii ( 40-60 proc. ) powinno pochodzić z węglowodanów, 20-30 proc. z tłuszczów a około 20 proc. z białek.