Liczba wyników: 2648
Jedzenie małych ryb (w całości) przekłada się na zmniejszenie ryzyka przedwczesnej śmierci z jakiejkolwiek przyczyny, w tym z powodu nowotworu.
Operacje mające na celu utratę na wadze, takie jak bajpas żołądka, mogą prowadzić do niedoboru witamin, który może powodować utratę pamięci i dezorientację, niezdolność do koordynacji ruchów i inne problemy.
Przedstawiono klarowne dowody na korzyści ze stosowania statyn u pacjentów w podeszłym wieku. Stała terapia statynami skutkuje znacznym względnym zmniejszeniem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych (cardiovascular diseases, CVD) o 21 proc. u osób w wieku 75-84 lat i 35 proc. u osób w wieku powyżej 85 lat; i to bez większych obaw dotyczących bezpieczeństwa.
Osoby przyjmujące leki, które zmniejszają wydzielanie kwasu żołądkowego, mogą być bardziej narażone na migrenę i inne silne bóle głowy w porównaniu z ludźmi nie stosującymi tych medykamentów.
Chłodniejszy nos i cieplejsze policzki mogą być charakterystyczną oznaką wzrostu ciśnienia krwi.
Naukowcy z Niemieckiego Centrum Badań nad Rakiem (DKFZ) i Europejskiego Instytutu Bioinformatyki EMBL-EBI w Hinxton w Wielkiej Brytanii wykorzystali duńskie rejestry zdrowia do przewidywania indywidualnego ryzyka wystąpienia 20 różnych typów nowotworów z dużą dokładnością. Model można przenieść na niektóre inne systemy opieki zdrowotnej. Mogłoby to pomóc w identyfikacji osób o wysokim ryzyku zachorowania na nowotwór.
Mężczyźni, którzy wybuchają gniewem lub oczekują od innych najgorszego, są bardziej narażeni na nieregularny rytm serca zwany migotaniem przedsionków.
Osoby z wyższym ryzykiem rozwoju chorób układu krążenia mają wyższe prawdopodobieństwo osłabienia funkcji poznawczych, w tym więcej typowych markerów choroby Alzheimera, co sugeruje, że monitorowanie i kontrolowanie chorób serca może być kluczem do utrzymania i poprawy zdrowia poznawczego w późniejszym okresie życia.
Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego zbadali pacjentów z najcięższymi formami Covid-19 i odkryli, że około dwie trzecie z nich nadal miało problemy fizyczne, psychiatryczne i poznawcze nawet przez rok.
Zaburzenie objadania się może trwać nawet kilka lat. Jak wynika z badań McLean Hospital u 61 proc. nowo zdiagnozowanych pacjentów i 45 proc. osób z wcześniejszą diagnozą problem trwał odpowiednio 2,5 i 5 lat od wstępnego rozpoznania.