Liczba wyników: 3037
Choroba ta dotyka ludzi w różnym wieku, jednak w przypadku osób starszych bywa często lekceważona, traktowana jako jeden z objawów starzenia. Takie myślenie jest jednak błędne, gdyż wbrew powszechnej opinii depresję seniorów można i trzeba leczyć. W najbardziej potocznym znaczeniu depresja to stan ogólnego przygnębienia, zmęczenia. Depresja rozumiana jako choroba jest jednak dolegliwością bardzo złożoną. Nie sposób jednoznacznie opisać mechanizm jej rozwoju oraz przebieg.
Coraz więcej jest osób, które zimą tracą wszelką inwencję, stają się przygnębione i rozdrażnione, albo wpadają w apatię. Ocenia się, że około 10 proc. naszego społeczeństwa odczuwa mniej lub bardziej nasilone objawy sezonowej depresji. Przedstawiamy kilka praktycznych porad, które powinny pomóc osobom wrażliwym na cykliczne, związane z porami roku zmiany.
Kiedy objawami są dreszcze, łamanie w kościach, ból głowy czy silny katar, trudno jest stwierdzić, co tak naprawdę dolega - "zwykłe" przeziębienie czy grypa. Nie należy więc bagatelizować objawów tak często towarzyszących nam w okresie jesienno-zimowym. Nie wystarczy wtedy kupić kilka opakowań reklamowanych leków "usuwających wszystkie objawy grypy i przeziębienia" - koniecznie trzeba udać się do lekarza. Nieleczona grypa może nawet zabić.
Problemy z ciśnieniem krwi to jedne z najczęstszych dolegliwości układu krwionośnego. W przeciwieństwie do zbyt niskiego ciśnienia, które zazwyczaj nie sprawia większych problemów, z długotrwałym nadciśnieniem wiążą się poważne konsekwencje zdrowotne. Optymalne wartości to 120 mm/Hg dla ciśnienia skurczowego i 80 mm/Hg dla rozkurczowego. O nadciśnieniu mówi się, gdy pierwsza z wartości przekracza 140mm /Hg, a druga 90mm /Hg.
Reumatyzm to potoczne określenie dolegliwości objawiających się bólem mięśni i stawów. Choroby reumatyczne podzielić możemy na zapalne oraz niezapalne. Do pierwszej grupy należą min: reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, toczeń rumieniowaty. Wśród niezapalnych najczęściej spotykana jest choroba zwyrodnieniowa stawów.
POChP, czyli przewlekła obturacyjna choroba płuc to nieuleczalna choroba układu oddechowego nazywana także przewlekłym bronchitem lub rozedmą. POChP powoduje zwężenie oskrzeli i w ten sposób trudności w przepływie powietrza, a w efekcie w oddychaniu. Schorzenie ma charakter postępujący, a zmiany w płucach, jakie powoduje są tylko częściowo odwracalne.
Cukrzyca to przewlekła choroba metaboliczna wywołana brakiem lub nieprawidłowym działaniem insuliny. Schorzenie to charakteryzuje się podwyższonym stężeniem glukozy (hiperglikemią) we krwi. Insulina to wytwarzany w trzustce hormon, który bierze udział w regulacji wszystkich procesów przemiany materii zachodzących w organizmie człowieka. Aby glukoza mogła być źródłem energii, niezbędna jest odpowiednia ilość prawidłowo spełniającej swoje funkcje insuliny. Szacuje się, że w Polsce na cukrzycę choruje około 1.5 miliona osób.
Są do siebie bardzo podobni, mają zbliżoną budowę chemiczną i „żyją” w tym samym środowisku – jak to bracia. I jak w bajkach: jeden dobry, drugi zły. Jeden jest źródłem kłopotów ze zdrowiem i groźnych chorób, które mogą doprowadzić człowieka do śmierci. Drugi, dobry (jak to w bajkach i nie tylko) stara się to wszystko jakoś naprawić i zapobiegać zgubnemu wpływowi złego brata. Kim są i gdzie można ich znaleźć? Nie trzeba wcale szukać daleko. Obaj występują we krwi ludzi (oraz zwierząt), nazywają się LDL i HDL.
Kolostrynina powoduje znaczące zahamowanie rozwoju choroby Alzheimera. Jest to substancja składająca się z kompleksu białek, występuje w siarze- substancji wydzielanej przez gruczoły mlekowe u ssaków w końcowym etapie ciąży i pierwszym okresie karmienia nowonarodzonego organizmu. Jest szansa na stosowanie kolostryniny jako medykamentu na większą skalę, ponieważ naukowcy z Uniwersytetu Wrocławskiego, prof. Antoni Polanowski i prof. Tadeusz Wilusz wypracowali przemysłowy sposób wyodrębniania kolostryniny z siary krów i owiec. Sam fakt, iż wspomniana substancja powstrzymuje rozwój choroby Alzheimera, został odkryty również przez Polaków - prof. Józefa Lisowskiego oraz doc. Marię Janusz.
Nazwa tej choroby pochodzi od londyńskiego lekarza Jamesa Parkinsona, który jako pierwszy rozpoznał i opisał w 1817 roku symptomy tego schorzenia. Parkinson jest chorobą ośrodkowego układu nerwowego przejawiającą się spowolnieniem ruchowym, drżeniem kończyn i sztywnością mięśni. Choroba ta częściej dosięga mężczyzn, niż kobiety, a średni wiek chorych na Parkinsona to 58 lat, ale zdarzają się też przypadki zachorowań nawet przed 40 rokiem życia.