Liczba wyników: 9925
Prawie 1200 mieszkańców województwa opolskiego skorzystało w ubiegłym roku bezpłatnej rehabilitacji leczniczej prowadzonej przez ZUS. W całym kraju w 2018 r. do sanatoriów udało się ponad 90 tys. osób, które chciały wrócić do aktywności zawodowej lub uniknąć długotrwałej niezdolności do pracy. Jakie schorzenia leczą ubezpieczeni w opolskim ZUS i gdzie wyjeżdżają?
Na wyjazd do sanatorium ze skierowaniem z ZUS czeka się maksymalnie trzy miesiące. Z tej formy leczenia tylko w 2018 roku skorzystało ponad 90 tys. osób w kraju, a w województwie dolnośląskim ponad 6,5 tys. Według badań Zakładu blisko połowa wszystkich ubezpieczonych, którzy biorą udział w programach rehabilitacyjnych ZUS po rehabilitacji wraca do pracy i aktywnego życia.
Kradzież w miejscu pracy – niemal niemal w każdej firmie pracownicy dopuszczją się nadużyć. Niezabezpieczone dokumenty, bazy danych, a także „darmowe” długopisy oraz papier – oto najczęstsze przewinienia. Biurowi oszuści stanowią poważny problem, z którym zmaga się coraz więcej przedsiębiorstw, jednak niewielu pracodawców wie, jak poradzić sobie z tym problemem.
Co piąty Polak w ostatnim półroczu zmienił pracę, co czwarty – zmienił stanowisko. Rotacji pracowników może być więcej, bo ponad 1/3 Polaków rozważa zmianę pracy w ciągu pół roku. Co ciekawe pracodawcę częściej zmieniały kobiety, niż mężczyźni. Zmiana stanowiska częściej obejmowała natomiast mężczyzn niż kobiety.
Ageizm, czyli dyskryminacja ze względu na wiek, jest nierzadkim zjawiskiem na rynkach pracy na całym świecie. Tym bardziej dojrzali kandydaci i ci już pracujący muszą się starać, by uzyskać, bądź zachować pracę. Aby temu przeciwdziałać, zaczęto wdrażać programy aktywizacji zawodowej dla osób po 50. roku życia i organizować kampanie przeciwdziałające streotypizowaniu starszych pracowników. Sami seniorzy jednak, muszą wykazać się pewnymi cechami i działaniami, które ułatwią im zdobycie upragnionego etatu.
Według prognoz Głównego Urzędu Statystycznego w 2050 r. co trzeci Polak będzie miał 65 lub więcej lat. Dziś wśród osób w wieku 65-69 lat pracuje zaledwie 9% pracowników, przy światowej średniej na poziomie 20%. Dlatego aktywizowanie i zwiększanie zatrudnienia seniorów staje się jednym z kluczowych wyzwań dla polskiej gospodarki. Jednak z danych agencji pracy tymczasowej Work Service wynika, że aż 76% polskich firm nie posiada odpowiednich programów pracowniczych dostosowanych do osób w wieku 50+.
Co czwarty pracownik nie czerpie satysfakcji z realizacji zawodowych obowiązków – wynika z tegorocznego badania Hays Poland – Stres i satysfakcja 2018. Zdecydowana większość zatrudnionych doświadcza wysokiego poziomu stresu, który w wielu przypadkach działa na nich destrukcyjnie. Niesprzyjające czynniki prowadzą do szeregu dolegliwości, które obniżają komfort pracy i życia. Znika zaangażowanie i motywacja, a pojawia się zrezygnowanie i niska efektywność. To sytuacja niekorzystna zarówno dla pracodawców, jak i dla pracowników.
Starzejąca się populacja europejska stanowi niespotykane dotąd wyzwanie dla całych społeczeństw i należy je podjąć bezzwłocznie. Rozporządzenie Komisji Europejskiej "Demograficzna przyszłość Europy- od wyzwań do możliwości"" (The demographic future of Europe - from challenge to opportunity) kładzie nacisk na konieczność podjęcia przedsięwzięć mających na celu zniwelowanie zwiększającego się braku pracowników. Kluczem do sukcesu jest tu promocja demograficznej odnowy, dłuższego czasu pracy, integracja emigrantów i kontynuowanie zadań pomocy społecznej.
Według wstępnych danych Ministerstwa Pracy, w styczniu 2011 roku stopa bezrobocia wyniosła 13,1 procent i w porównaniu do grudnia 2010 roku wzrosła o 0,8 punktu procentowego. Wzrost stopy bezrobocia odnotowano we wszystkich województwach. Najsilniejszy wzrost - o 1,3 punktu - miał miejsce w województwie lubuskim i warmińsko-mazurskim. Najmniej wzrosła stopa bezrobocia (o 0,7 punktu) w województwach małopolskim, mazowieckim, podkarpackim i wielkopolskim.
Na schizofrenię choruje w Polsce ok. 400 tys. osób, przy czym połowa pozostaje niezdiagnozowana i nie otrzymuje właściwego leczenia. Najczęściej są to bardzo młodzi ludzie. Większość z nich mogłaby prowadzić normalne życie, także zawodowe. Po zdiagnozowaniu zaledwie 15 proc. chorych pozostaje na rynku pracy, a 61 proc. pacjentów przechodzi na rentę. Polskich pacjentów nie stać na zakup innowacyjnych leków, co pozbawia ich szans na życie bez nawrotów i pełną aktywność społeczno-zawodową. Aby ich sytuacja uległa poprawie, potrzebny jest równy i nieodpłatny dostęp do leków o przedłużonym działaniu.