Liczba wyników: 1865
Konieczność podwyższenia produktywności i konkurencyjności społeczeństwa i polskiej gospodarki, potrzeba ograniczania dyskryminacji w dostępie do rynku pracy i tworzenia szerokich możliwości zatrudnienia dla wszystkich zdolnych do pracy, a także zrozumiały, choć trudny do spełnienia wymóg ograniczania i dyscyplinowania wydatków publicznych, są zasadniczym powodem podjęcia zdecydowanych działań na rzecz utrzymania i przywracania do zatrudnienia osób w wieku powyżej 50 lat. Osób, których wiedza oraz umiejętności zawodowe mogłyby być nadal w pełni wykorzystane, ale które coraz częściej stają wobec zagrożenia utratą pracy lub już obecnie znajdują się poza rynkiem pracy.
Trybunał Konstytucyjny rozpoznał dziś połączone skargi konstytucyjne Edwarda K. i Stanisława G. dotyczące wstrzymania wypłat emerytury z powodu kontynuacji zatrudnienia. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że kwestionowany przepis ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie narusza konstytucyjnego prawa do zabezpieczenia społecznego i nie pozbawia minimum życiowego osób, które osiągnęły wiek emerytalny.
Nie od dzisiaj wiadomo, że problem starzenia się społeczeństwa rośnie w siłę. Niż demograficzny ogarniający powoli większość Europy, stale kurczący się rynek pracy dla osób po 50-tym roku życia oraz inwestowanie pracodawców w rozwój najbardziej produktywnych, czyli młodych, pracowników. To wszystko sprawia, że osoby w sile wieku czują się niepewnie na rynku pracy i szukają dla siebie nowych szans i perspektyw zawodowych.
Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce opublikowała pracę poświęconą problemowi dyskryminacji osób po 50 roku życia. Jest ona efektem projektu „Stop dyskryminacji osób starszych” sfinansowanego ze środków UE, realizowanego przez ARP i organizacje seniorskie z ośmiu polskich miast. Zamieszczono w niej analizy ekspertów i opinie osób starszych na temat dyskryminacji wiekowej w społeczeństwie, na rynku pracy i w służbie zdrowia.
Przeciwdziałanie dyskryminacji osób starszych ze względu na wiek powinno prowadzić do wzmacniania pozycji seniorów, do wspierania ich samodzielności i podmiotowości. W zakresie opieki zdrowotnej, bardzo wiele niewłaściwych zachowań wobec osób starszych wynika z postaw i kultury osobistej lekarzy i pielęgniarek, a także z niewiedzy nt. specyfiki leczenia chorób wieku podeszłego i pracy ze starszym pacjentem.